تفنگ تک تیرانداز ایرانی شاهر
تفنگ تک تیرانداز ایرانی شاهر
سلاح تک تیرانداز شاهر آخرین سلاح تک تیرانداز معرفی شده ساخت ایران است که در سال 1391 در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران عملیاتی شد و نشان داد نزاجا برای پاسخ به نیازهای یگانهای خود برای در اختیار داشتن سلاحی مناسب در این بخش، برنامه ریزی و فعالیت مناسبی را در نظر داشته است.
با توجه به وزن و طول زیاد باید انتظار داشت این سلاح را به صورت خاص در واحدهایی به مانند تیپ 65 نزاجا که پرسنل آن از آمادگی های بدنی بالاتری برخوردار هستند مشاهده کرد. کما اینکه در عمده کشورهای جهان و چند همسایه ایران نیز که از سلاح هایی در این رده بهره می برند کاربران عمدتا نیروهای ویژه هستند.
اما شاهر چه برتری خاصی را به نیروهای مسلح ایران می دهد؟
در پاسخ به این سوال باید گفت که گلوله های کالیبر 114*14.5 میلی متر که در این اسلحه استفاده می شود شتابی در حدود 1 کیلومتر بر ثانیه! داشته و بنا بر محاسبات انجام شده توان تخریبی آنان در مقایسه با فشنگهای 12.7 میلی متری که عمدتا در سلاح غربی استفاده می شود 60 درصد بیشتر است. برای نمونه اسلحه های سری M107 که توسط شرکت برت ساخته شده و امروزه در تعداد بالا در منطقه توسط نظامیان آمریکایی استفاده می شود می تواند یک انسان را در فاصله 2 هزار متری هدف قرار دهد.
در برابر این اسلحه آمریکایی سرباز ایرانی مسلح به شاهر می تواند نفرات دشمن را از دو برابر این مقدار یعنی 4 هزار متری هدف قرار دهد. این برتری فاحش سلاح ایرانی در برابر نمونه های سنگین غربی برتری نظامیان خودی را در هر رودرویی احتمالی تضمین خواهد کرد.
البته نباید این مسئله را فراموش کرد مهمات این سری از انواع مختلفی برخوردار بوده و در صورت استفاده از گونه های ضد زره و یا انفجاری می توان در همین بردهای بالا پاسخ شایسته ای به متجاوزان سوار بر بالگرد یا خودروهای زرهی سبک مثل گونه هامر داد. با وجود تمامی نکات مثبت در این سلاح باید گفت که تیراندازی در فواصل دور به علت اثرپذیری گلوله از شرایط جوی مثل دمای هوا و یا سرعت باید و همچنین اثر جاذبه زمین مورد اصابت قرار دادن هدف تا حدی مشکل خواهد بود.
به همین دلیل برای شلیک در فواصل دور و خصوصا بالای 2 کیلومتر به دوربین های نیرومند و همچنین تمرین های زیاد نیاز است.
سلاح ایرانی شاهر به صورت تک گلوله مسلح می شود. گلوله مورد نظر از بخش انتهایی سلاح و بعد از عقب کشیدن گلنگدن به صورت دستی در لوله قرار گرفته و با حرکت گلنگدن توسط تیرانداز به درون جان لوله هدایت می شود. شعله پوش تقریبا بزرگی نیز که در سر این سلاح نصب شده است بخش زیادی از نیروی حاصل از شلیک گلوله را جذب می کند.
در عین حال باید گفت که سلاح شاهر ایرانی را می توان به نوعی همتایی قوی تر از یک سلاح ساخته شده در کشور آذربایجان دانست. صنایع دفاعی جمهوری آذربایجان در سال 2008 میلادی یک سلاح تک تیرانداز در همین کالیبر را با نام "استقلال" معرفی کردند که از آن تاریخ به کشورهای پاکستان، ترکیه و اردن نیز صادر شده است. این اسلحه از نظر مشخصات و مختصات فنی شبیه به شاهر ایرانی است و به نوعی تنها تفاوت فاحش این دو سلاح این است که نمونه آذری با یک خشاب 5 تیر تغذیه می شود. هر چند که به نظر هدف اصلی از ساخت این سلاح افزایش برد و تضمین برتری تک تیراندازان ایران بر همتایان غربی خود که به سلاح های کالیبر 12.7 مسلح هستند باشد.
اگرچه نیازهای رزمندگان ایرانی در بخش سلاح های تک تیرانداز تنها به شاهر ختم نمی شود اما حرکت اجتناب ناپذیر به سوی خوداتکایی و خودکفایی در نیروهای مسلح از ارکان مختلفی تشکیل شده که یکی از آنها سلاح هایی در این رده است.
منبع:خبرگزاری مشرق
