پادگان ابوذر
فایل کاملی از تاریخچه ی پادگان ابوذر به جهت دریافت برای شما در انتها قرار داده شده است.
در حدود سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۳ یک یگان زرهی از تهران و یک یگان زرهی از دزفول به منظور سرکوب یکسری اغتشاشات محلی در مرز خسروی وارد منطقه سرپل ذهاب و قصر شیرین شدند.
این یگان‌ها در ابتدا در منطقه ریخک در چند کیلومتری سرپل ذهاب با برپا کردن چادر مستقر شدند. مأموریت این یگان‌ها ۴۵ روز تعیین شده بود ولی به دلیل موقعیت جغرافیایی منطقه و حساس بودن مرز ایران و عراق این مأموریت به طول انجامید. در آن سال‌ها در نظر بود مکانی جهت احداث پادگان مشخص شود که این پادگان هم مرکز آموزش و پشتیبانی کننده نیروها در مواقع ضروری باشد و هم محل حضور دائم نیروها در غرب کشور.
بعد از بررسی‌ها و بحث‌های مختلف نتیجه این شد که پادگانی در منطقه سراب گرم یعنی ضلع جنوبی شهرستان سرپل‌ذهاب احداث شود. به علت وضعیت نامناسب جغرافیایی و نزدیک بودن به مرز در نهایت تصمیم بر این شد تا پادگان در فاصله ۲۰ کیلومتری از جنوب شرقی شهرستان سرپل ذهاب و در منطقه‌ای به نام نقشین در دامنه کوه‌های دانه خشک و تنگه پیرحسین احداث شود.
توسط گروه خبره‌ای از مهندسین نیروی زمینی ارتش و به سرپرستی فرماندهی ارتش به نام تیمسار نصراللهی آغاز شد. ساخت و ساز پادگان, عملیات ساختمانی و طراحی خیابان‌ها و تأسیسات فنی آن را به سه شرکت که دو شرکت آن خارجی و یک شرکت مشترک ایرانی و خارجی بود واگذار شد. یک شرکت خارجی به نام کاندیشن کار لوله کشی, برق و فاضلاب را برعهده گرفت و یک شرکت به نام آربل قسمت ساختمانی را برعهده گرفت و شرکت ایرانی اکباتان کار خیابان‌ها و آسفالت را برعهده گرفت.
چندی نگذشت که کار زیر بنایی پادگان تکمیل شد و بخاطر احداث پادگان در منطقه قلعه شاهین نام پادگان را شاهین گذاشتند و نیروهایی را که برای مدت ۴۵ روز مأمور شده بودند به داخل این پادگان حرکت داده شدند و برای همیشه ماندگار شدند.
