آشنایی با مشخصات فنی قاهر 313

با رونمایی از جدیدترین جنگنده بومی ایرانی با نام "قاهر 313"، اولین گام بلند ایران برای عرض‌اندام در باشگاه جنگنده‌های رادارگریز با قدرت برداشته شد.

توانمندی‌های فنی صنایع دفاعی ایران درخصوص ساخت و تولید هواپیما تا مدت‌های مدید تنها محدود به تعمیرات نه چندان سنگین دوره‌ای بود. اما با پیروزی انقلاب اسلامی و تحریم‌های تسلیحاتی غرب علیه ایران، تلاش وسیعی از سوی مراکز تحقیقاتی و صنعتی نظامی ایران برای ساخت هواپیماهای پیشرفته آغاز شد.
این تلاش‌ها در نهایت به ساخت جنگنده "آذرخش" در دهه هفتاد و جنگنده "صاعقه" در اواسط دهه هشتاد انجامید. روندی که در نهایت به ارائه جنگنده F-313"قاهر" انجامید.

*رادارگریزها؛ رقبای آینده جنگنده‌های ایرانی

جنگنده" F-313 قاهر" در حقیقت نشانه دیگری از روند رو به رشد جنگنده‌های ایران برای مقابله با تهدیدات جدید در عرصه نبردهای هوا پایه است که از فضای حاکم بر نبردهای نوین نشأت می‌گیرد. در حالی که نسل جدید جنگنده‌ها در نبردهای آینده به سمت استفاده از فناوری رادارگریزی و امکان انجام همزمان چند عملیات در ماموریت‌های رزمی حرکت می‌کنند.
در طول سال‌های اخیر صنعت دفاعی کشور، بر روی چند طرح مهم پروازی متمرکز شده بود که یکی از آنها پروژه هواپیمای بدون سرنشین سفره ماهی است که اولین تجربه جمهوری اسلامی ایران در عرصه رادارگریزی پرنده‌هاست.
همزمان با این پروژه، پرنده‌های دیگری نیز در دستور کار گرفتند که بعضاً طرح اولیه و یا ماکت این پروژه‌ها در رژه‌های مختلف نیروهای مسلح به نمایش درآمد.
در یکی از این پرنده‌ها که به همراه ماکت سفره ماهی در رژه نیروهای مسلح به نمایش درآمد، فرم بدنه و استفاده از اصول طراحی هواپیماهای پنهان کار(رادارگریز) گویای این بود که متخصصان عرصه دفاع بر روی موضوع رادارگریزی متمرکز شده‌اند.

مهندس حسن پروانه، مدیر عامل صنایع هوایی ایران و طراح هواپیمای جنگنده قاهر اف- 313 در خصوص روند ساخت این جنگنده گفت: ما مسیری طولانی را طی کرده ایم تا به این مقطع رسیده ایم. ابتدا از اورهال و تعمیرات اساسی شروع کردیم که خود کار بزرگی بود که در گذشته توسط خارجی ها انجام می شد. پس از آن وارد مهندسی معکوس یکی از هواپیماهای موجود و ساخت جنگنده آذرخش شدیم. در بازه ساخت آذرخش و صاعقه نیز کارهایی روی هواپیمای تذرو انجام شد که پس آن وارد ساخت صاعقه شدیم که خود شامل طراحی و ساخت صاعقه 1 و توسعه آن توسط نیروی هوایی و وزارت دفاع شدیم.

زندگینامه و وصیتنامه حسین خرازی

روز جمعه ماه محرم سال 1336 در یکی از محله‌های مستضعف نشین اصفهان به نام «کوی کلم» خانواده با ایمان خرازی مفتخر به قدوم سربازی از عاشقان اباعبدالله (ع) گشت.

هوش و ادب، زینت بخش دوران کودکی او بود و در همان ایام همراه پدر به نماز جماعت و مجالس دینی راه یافت و به تحصیل علوم در مدرسه‌ای که معلمان آنجا افرادی متعهد بودند، پرداخت. اکثر اوقات پس از تکالیف مدرسه به مسجد محله به نام مسجد «سید» رفته با صدای پرطنینش اذان و تکبیر می‌گفت. حسین در دوران فراگیری دانش کلاسیک لحظه‌ای از آموزش مسایل دینی غافل نبوده و در آغاز دوران نوجوانی گرایش زیادی به مطالعه خبرها و کتب اسلامی‌ و انقلابی داشت و به تدریج با امور سیاسی نیز آشنا شد. در سال 1355 پس از اخذ دیپلم طبیعی برای طی دوران سربازی به مشهد اعزام گشت. او ضمن گذراندن دوران خدمت، فعالانه به تحصیل علوم قرآنی در مجامع مذهبی مبادرت ورزید. در آن دوره او را برای عملیات سرکوب‌گرانه ظفار به عمان فرستادند ولی او از این سفر به معصیت یاد کرد و حتی نمازش را تمام می‌خواند. از همان روزهای اول انقلاب در کمیته دفاع شهری مسئولیت پذیرفت و برای مبارزه با ضد انقلاب داخلی و جنگهای کردستان قامت به لباس پاسداری آراست و لحظه‌ای آرام نگرفت. یک سال صادقانه در این مناطق خدمت کرد و مأموریتهای محوله او را راهی گنبد نمود.

زندگینامه و وصیتنامه شهید امیر سرلشکر حسن آبشناسان

امیر سرلشکر حسن آبشناسان نوزدهم اردیبهشت 1315 در محله نازی آباد تهران، چشم به جهان گشود.

چون زادروزش نزدیک به روز شهادت امام حسن(ع) بود، قربانعلی، پدر آن شهید، نام «حسن» را بر او نهاد. در دوران نوجوانی با اسلام و آموزه‌های انسان‌ساز آن آشنا شد؛ با قرآن مجید و نهج البلاغه انس همیشگی داشت.

در سال 1336 وارد دانشگاه افسری ارتش شد. او طی سال های 1339 تا 1356 دوره های مقدماتی، رنجر و عالی ستاد فرماندهی را طی کرد و در این میان دوره های چتربازی و تکاوری را نیز در داخل و خارج از کشور گذراند. شهرت شهید آبشناسان به امور مذهبی در ارتش قبل از انقلاب اسلامی به حدی بود که در میان اطرافیانش به شیخ حسن معروف شد و به همین دلیل پس از پیروزی انقلاب اسلامی به سرعت مورد اعتماد انقلابیون قرار گرفت و از جمله افرادی شد که پایه های نظامی سپاه پاسداران را قوت و قوام بخشید. شهید آبشناسان در عملیات های بسیار دوران دفاع مقدس حضوری مؤثر و تأثیرگذار داشت و با هدایت مدبرانه نیروهای تحت امرش نقش بسزایی در خلق پیروزی های بی شمار جنگ تحمیلی داشت. وی سرانجام در هشتم مهر سال 1364، در حالی که فرماندهی لشکر 23 نوهد (یکان تکاوران نیروی زمینی با عنوان نیروی ویژه هوابرد) را برعهده داشت، طبق روال همیشگی اش، شخصا در خط مقدم عملیات قادر حاضر شد و به هدایت عملیات پرداخت که در همین حین با تیر مستقیم دشمن بعثی به شهادت رسید و نام خود را به عنوان تنها فرمانده لشکر شهید ارتش جمهوری اسلامی ایران در خط مقدم در حین عملیات به ثبت رسانید.

زندگینامه و وصیتنامه شهید امیر سپهبد علی صیاد شیرازی

سینه ستبر تاریخ مالامال از خاطرات حیات و ممات مردان مردی است که روحشان فراتر از زمان و عرصه فراخ زمین تنگ‏تر از قلب سرشار از عشقشان بوده است. عشق به یگانه هستی ‏بخش که اشتیاق لقائش آرام از جسم و جان آن‏ها گرفته و سر سودایی‏شان را همواره بر آستان داشته‏ است.

امیر کم ‏نظیر ارتش اسلام سپهبد علی صیاد شیرازی یکی از این پر و بال‏سوختگان وصال نور است که لباس زیبای شهادت زیبنده قامتش و کمترین مزد اخلاص، فداکاری و ایثار و پروانگی اوست. سردار سرافراز جبهه توحید و بسیجی آشنای جبهه ‏های افتخار و شرف و نور، این سردار بیدار و جهادگر عرصه‏ های پیکار و شیر بیشه شجاعت و ایثار و عاشق بی‏قرار و اسوه اخلاص و استقامت با صدق و صفا، پس از عمری جهاد خالصانه و جانبازی در خطوط مقدم دفاع از اسلام و ولایت ، با پیکر خونین و چهره رنگین و مخضوب به دیار معشوق شتافت و شهید شاهد جوار حق گردید و اجر و پاداش آن همه اخلاص و ایثار را در همین دنیای فانی نیز گرفت.

امیر سپهبد شهید علی صیاد شیرازی، فرزند «زیاد»، در روز چهارم خرداد ماه سال 1323 در شهرستان «درگز» از توابع استان خراسان به دنیا آمد. پس از طی دوران طفولیت، در گرگان به دبستان «منوچهری» رفت و دوره متوسطه را تا سال سوم در دبیرستان‌های «هدایت» و «فخرالدین اسعد گرگانی» در شهرهای شاهرود و گرگان طی نمود. در خرداد ماه سال 1342 از دبیرستان امیر کبیر در تهران در رشته ریاضی دیپلم متوسطه گرفت و یک سال بعد در آزمون ورودی دانشکده افسری پذیرفته شد و به تحصیل علوم نظامی پرداخت. سه سال بعد، در مهر ماه سال 1346 با درجه ستوان دومی در رستة توپخانه فارغ‌التحصیل شد.

ناوشکن جماران 2

چند تفاوت مهم در جانمایی و نوع تجهیزات موجود روی عرشه های جماران2 نسبت به نمونه های قبل دیده می شود که شامل به کار گیری یک رادار جدید، تغییر محل موشک های ضد کشتی و موشک های سطح به هوا و توپ های 20 میلیمتری است.

دومین فروند از شناورهای رده موج نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران پس از حدود 6 سال کار و با هزینه ای در حدود یک چهارم نمونه های مشابه خارجی به آب انداخته شد.
این ناوشکن (ناو محافظ) در صنایع شهید تمجیدی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح در بندر انزلی در دست ساخت بود که با پایان بیشتر کارهای نصب تجهیزات آن با کمک حوض شناور 2هزار تنی سفینه النجاه که آن هم چندی پیش به آب انداخته شده، وارد مراحل آزمایش نهایی در آب شد.
از ابتدا عنوان شده بود این ناوشکن از تجهیزات و قابلیت های افزونتری نسبت به جماران برخوردار خواهد بود. با مشاهده تصاویر این شناور رزمی می توان مقایسه بهتری نسبت به نمونه قبل انجام داد. این دو شناور در رده ناوشکن (ناومحافظ) طبقه بندی شده و قابلیت درگیری با اهداف سطحی، زیرسطحی و هوایی را با سامانه های توپخانه ای، موشک ها و اژدر داشته و توانایی پذیرش بالگرد را در عرشه اصلی خود دارند.

نفربر براق

مشخصات نفربر ساخت ایران،نفربر براق

بُراق مدل ایرانی نفربر زرهی بی‌ام‌پی۱ است که توسط سازمان صنایع دفاع ایران تحت لیسانس سازنده چینی نفربر تایپ-۸۶ در چندین مدل از جمله نفربر، خودرو رزمی پیاده‌نظام، و خمپاره‌انداز تولید می‌شود. تایپ-۸۶ با نام صادراتی WZ-501 کپی چینی زره‌پوش معروف تولید شوروی بی‌ام‌پی ۱ است که در سال ۱۹۷۶ به عنوان اولین خودرو رزمی پیاده‌نظام ارتش سرخ وارد این خدمت نظامی در این ارتش شد.

جنگنده و جت آموزشی پیشرفته «صاعقه 2»

هواپیمای جدید جت جنگنده و آموزشی پیشرفته با نام «صاعقه 2» ساخت سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع، طی مراسمی رونمایی و به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل شد.

در هشتمین روز از ایام الله دهه مبارک فجر و در آستانه 22 بهمن سی و ششمین سالگرد شکوهمند انقلاب اسلامی با حضور امیر حاتمی جانشین وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و امیر خلبان علیرضا برخور جانشین فرمانده نیروی هوایی ارتش، هواپیمای جدید جت جنگنده و آموزشی پیشرفته با نام «صاعقه 2» ساخت سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع ، طی مراسمی رونمایی و به نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران تحویل شد.

ماجرای شهیدی که حضرت زهرا(س) اجازه جبهه رفتنش را گرفت

ای پدران و مادران مبادا از رفتن فرزندان‌تان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نمی‌توانید جواب حضرت زینب(س) را بدهید. مانند مادر وهب جوانان‌تان را به جبهه بفرستید و حتی جسد او را تحویل نگیرید .

زمستان سرد و برفی 1326 بود که روستای ولی عصر کوار از استان فارس خورشید تابانی را در آغوش گرفت که از کهکشانی دور، پا به منظومه سرد حیات گذاشته بود؛ مسافری غریب که از دورها می‌آمد تا گرمی خانه سرد و کوچکی باشد که سال‎ها یخبندان حکومت ستمشاهی را تجربه کرده بود.
خانواده متدّین و مذهبی اسکندری این مسافر کوچک را اسماعیل نامیدند. اسماعیل آغازین روزهای زندگی خود را در آغوش پدر ومادر سپری نمود و تحت توجهات این دو بزرگوار رشد و تربیت یافت. در شش سالگی پا به پای کودکان روستا راهی مدرسه شد. امّا هنوز سال ششم ابتدائی را به پایان نرسانده بود که از تحصیل بازماند و همدوش با پدر به کار و تلاش پرداخت.
در سال 1347 ازدواج نمود و صاحب 8 فرزند شد. اما مهر خانواده و فرزند، او را از مسئولیت عظیمی که بر عهده داشت غافل نساخت و با شروع جنگ تحمیلی دل به امواج بلند ایثار سپرد و راهی عرصه‌های خون و حماسه گردید.

شهیدی که با یک کلمه 4 اسیر گرفت /سرداری که در لحظه شهادت روزه بود

این شهید عزیز ما مظلوم و گمنام بود در عین اینکه تمام امور لشکر را به تنهایی می چرخاند اما هیچ جا حاضر نبود اسمی از ایشان برده شود وقتی ما از تبلیغات لشکر یک عدد فیلم ایشان را خواستیم اصلا وجود نداشت. حاج موسی رضازاده در سال ۱۳۱۸ در خانواده‌ای متدین و مذهبی از کوی علیای کازرون چشم به جهان گشود. مهربانی و مردانگی او از همان بدو تولد در چهره او موج می‌زد و آزادی و عدالت‌خواهی در تون صدایش معلوم بود.

سرداری که پدرش به عشق او اسیر شد

در اردوگاه اسرای جنگی دوباره تعدادی اسیر جدید را آورده‌اند.لحظاتی می‌گذرد. درِ دخمه که باز می‌شود حمدالله در میان اسرای تازه‌وارد چهره آشنای پدر را می‌بیند. دیدن اسارت پدر، سختی اسارت را برایش دوچندان می‌کند.

روز هفتم شهریورماه سال 1336 در شهرستان سنقر از توابع استان کرمانشاه، از مادری مؤمن به دنیا آمد. هنوز یک سالش نشده بود که مادر را از دست داد. پدرش که حالا می بایست جای خالی مادر را هم برای حمدالله پر کند، چاره ای نداشت مگر اینکه اسباب زندگی را بار وانت کند و به روستا برود تا در غیاب خودش مادرش از حمدالله نگهداری نماید.با مدرسه رفتن حمدالله همه شاد و امیدوار بودند که او درس می‌خواند و عصای دست پدر و مادربزرگ‌اش می‌شود؛ اما فوت مادربزرگ دوباره خانه را سیاه‌پوش کرد.